พอเรียนจบมันก็ว่างไม่รู้จะทำอะไรดี เพื่อนชวนไปสนามไดรฟ์ ก็ไปลองตีดู สอง สามถาด ซ้อมเสร็จก็ไปซื้อ ทั้งเซ็ตเลย Gosen 16500 จำแม่นเลย แพงน่ะเนี่ย!!!!!!!!!!!!
แต่อนิจา อยู่ได้แค่สามเดือนเอง จากนั้นชุดอื่นก็ตามมาเรื่อยๆ ช่วงแรกหัดเล่นเองเจ็บสะบักซ้ายมาก แค่จามยังเจ็บจิ๊ด แต่ก็เข้าสนามไดรฟ์ทุกวัน ก็กินยาคลายกล้ามเนื้อ(ซึ่งเป็นวิธีที่อันตรายนะครับไม่แนะนำ) หลังจากนั้นหนึ่งเดือนกว่าๆ ก็ไปเรียนกับโปร เกิดความรู้สึกว่าอยากเป็น Single handicap อยากมีจุดมุ่งหมายในชีวิต อยากสุดสุด ที่คนคนหนึ่ง ไม่เคยทำอะไรสำเร็จ(ด้านกีฬา)
ตอนเด็กๆ ไปแตะบอลกันเวลาจะออกจากบ้าน ก็จะตะโกนบอกแม่ "แม่มมมมม หนูไปไล่แตะลูกบอลนะ"
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป ได้แตะเกิน ห้าทีนี้ก็เก่งแล้ว
พอมาเรียนกับโปรท่านที่สอง,สาม ก็เกิดอาการอยากเป็น Teaching Pro
ความทรงจำ
มันเป็นสิ่งที่มีค่ามากมาย เคยสำเร็จ เคยล้มเหลว มันเป็นประสบการณ์ เมื่อผ่านวัน ผ่านปี เมื่อตอนอยู่ปีหนึ่ง เคยมองรุ่นพี่ปีสี่ ทำไมพวกเขาดูมีอายุเยอะจัง!!!!! พออยู่ปีสี่ ทำไมเด็กปีหนึ่งสมัยนี้หน้าเด็กๆ หรือมองผู้ใหญ่วัย สามสิบ ทำไมดูแก่นะ ทำไมไม่ดูแลตัวเองเลย ปล่อยให้มีพุง หน้าเกียจแบบนั้นได้อย่างไร
เดี่ยวนี้เหรอ เมื่อตัวเองเลยวัยสามสิบ !! อยากบอกให้รู้ว่าจะกินอะไรที เป็นพวกปลาปักเป้า เตะนิดเตะหน่อยทำเป็นพอง!!!!!!!!!
การฝึกซ้อม
หรือบางครั้งจะตี Punch Shot คือการฝึกตี โดยการไม่ยกส้นเท้าขวา Impact ไปแล้วน้ำหนักอยู่ขาซ้ายนะครับ หรับผมไว้สำหรับการแก้ OutSide In หรือการรักษาแกนกระดูกสันหลังให้อยู่หลังลูก
ส่วนการแก้ Overswing นั้น โปรท่านนึงให้ผม ขึ้น BackSwing แล้วให้หยุดที่ Top Swing ทำอย่างนี้ทุกไม้ทุกเหล็ก แต่อนิจจา ทำได้ไม่กี่ครั้ง ก็ขี้เกียจ หัวไม้ก็ยัง เป็นเหมือนเดิมแต่เหล็กก็ดีขึ้นครับ
ในการเข้าสนามไดร์ฟนั้นขอให้ท่านกำหนดเป้าหมายการซ้อมของแต่ละครั้ง ว่าจะซ้อมอะไร การที่จะซ้อมให้ได้ดีนั้น ต้องซ้อมในสิ่งที่ถูกต้อง(ที่เขาบอกๆ กันมาครับ) ซ้อมกับคนที่ฝีมือดีกว่า คำแนะนำต่าง ๆ ย่อมได้ผลค่อนข้างดี แล้ววันอังคารก็ออกรอบต่อ ส่วนเสาร์กับอาทิตย์ก็เข้าสนามไดร์ฟ วงจรชีวิตของผมมันก็เป็นอย่างนี้แหละครับ เป็น Single จริงๆ
อุปกรณ์
ส่วนพวกผู้ชายนะเหรอ ขอให้ตีไกลสุดๆ ไม่รู้ว่าจะตีไกลไปไหน
หนีอะไรกัน สงสัยคงจะไม่ใช่คนที่บ้านแน่!!!!!
มีเพื่อนรุ่นพี่อยู่คนนึง "ผมเล่นกอล์ฟมาเกือบสามสิบปี ผมเปลี่ยนชุดเหล็กแค่สามชุดเอง"อ้าวมันเรื่องของพี่นี่ครับไม่เห็นเกี่ยวกับผมเลย ดีนะเนี่ยที่ไม่ได้พูด แค่คิดเฉยๆ HaHaHaHaHa....
ผมก็ถามแกว่า พี่ครับตอนเด็กๆ พี่เคยกินไอตีมไหม? ตอนเด็กๆ ผมได้เงินไป โรงเรียนวันละ สามบาทเอง ผมมันเด็กบ้านนอกครับ ไอติมใส่ขนมปังก็สามบาทเข้าไปแล้ว ไอ้ความที่เป็นเด็กไม่ค่อยได้กินบ่อย ก็อยากกินเยอะๆ แต่ก็ติดที่มีเงินแค่สามบาท HaHaHaHaHa....
แต่ตอนนี้มีเงินมากกว่าสามบาท แต่ก็ไม่ได้อยากกินไอติมเหมือนที่ตอนเป็นเด็ก วิธีคิดของผมอยากทำอะไร ก็รีบทำครับ เมื่อยังมีแรงและลมหายใจ ถ้าอายุมากกว่านี้ อุปกรณ์พวกนี้จะตีมันไหวหรือ?
ความที่ว่าไม่มี มันก็เป็นเรื่องดีอีกแบบ ไปหาคุณหมอฟัน ฟันเรียงตัวสวยเลยนะค่ะ ไม่มีฟันผุด้วย
อยากจะตอบเหมือนกันครับตอนเด็กๆ ไม่มีเงินจะซื้อลูกอมและไม่ได้ดื่มน้ำอัดลม ถือว่าเป็นความโชคดีอย่างนึง
ทัศนคติ
You are Negative!!!! แหม ดีใจนะครับที่ไม่ได้เป็น positive HaHaHaHaHa....
เมื่อก่อนเคยใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับฝรั่ง ก็คุยกัน เพื่อนชาวสวิตบอกว่าจะไปเที่ยวชายหาดของ New Zealand
ผมก็ปากไว ไม่เห็นมันจะสวยตรงไหน ทรายก็สีดำ เมืองไทยสวยกว่าเยอะ
เพื่อนชาวกิวี ก็พูดขึ้นมาด้วยความโมโห You are negative ผมหัวเราะดังลั่น ฉันเนี่ยนะ Negative พวกนั้นบอกว่าไปให้เห็นว่ามันเป็นยังไง สวยไม่สวยมันคนละเรื่องกัน มันเป็นประสบการณ์
เออมาคิดดูอีกทีมันก็ใช่นะ บางครั้งเราไปตัดสินอะไรเอาเอง การไม่รับฟังความคิดคนอื่นเป็นเรื่องที่แย่
การคิดเอาแต่ใจตัวเองเป็นเรื่องที่แย่กว่า!!!!!!!!!!!!
แรงจูงใจ
ถ้าท่านเป็นนักดื่มตัวยง ท่านอาจได้ยินประโยคนี้
"เราไม่ติดใจในรสชาติของสุรา แต่เราชอบบรรยากาศของการดื่มสุรา"
แต่ถ้าเป็นเดิมพันหรือพนันกอล์ฟ ผมก็มีอยู่ประโยคนี้ด้วยครับ
"ผมไม่ชอบเดิมพัน แต่ผมชอบบรรยากาศของมัน"
เพราะมันมีความตื่นเต้น และท้าทาย มันเป็นสัญชาตญาณ ด้วยความที่อยากเก่งในตอนเริ่มเล่น ก็มีแรงจูงใจที่จะซ้อมเกือบจะทุกวัน แต่เมื่อมาถึง ณ จุดหนึ่ง ก็เกิดคำถามต้องการที่จะเป็น Teaching Pro จริง ๆ เหรอ? ประกอบกับช่วงนั้นมีเล่นเดิมพันในวงเงินที่ค่อนข้างเยอะ
ทำให้ต้องซ้อมอย่างหนัก จน Handicap ลดลงเป็นอย่างมาก ช่วงแรกของการเข้าสู่วงการ มีแต่ฝีมือ แต่พอเจอเดิมพันเยอะอาการตื่นก๊วนก็เกิดขึ้น เกร็ง จากที่เคยเล่นได้ดี กลับกลายเป็นเล่นไม่ออกซะงั้น แต่พอเริ่มที่จะเปลี่ยนก๊วนเดิมพันไปเรื่อย กำลังภายในเริ่มแก่กล้า ฝีมือครบเครื่อง(เพื่อนเขาบอกมาครับ)
มันเหมือนได้ออกนอกกะลา เห็นโลกภายนอก โลกแห่งความเป็นจริง มีทั้งดีและร้าย ชีวิตเลือกได้ว่าจะไปทางไหน เพื่อนถาม ทำไมตอนนี้ตีแย่กว่าเมื่อก่อนเยอะ ก็ตอบไปว่าตอนนี้เหมือนชีวิตที่ไม่ต้องดิ้นรน เข้าใจไหม?
ชีวิตทำไม่ทำงานก็มีกิน ถ้าเป็นเมื่อก่อนเปรียบเหมือนชีวิตที่ขี่บนหลังเสือ แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าอุ้มลูกหมาแทนซะงั้น ชีวิตดูน่ารักดีเหมือนกันนะ ไปเล่นกับใครเขาก็ไม่อยากจะเล่นด้วย เดิมพันหรือไม่มี ตอนนี้ไม่สนใจแล้วครับเปลี่ยนความคิดตีสู้กับสนามดีกว่า
ขอเตือนไว้หน่อยก็แล้วกันนะครับ
การพนันเป็นสิ่งชั่วร้าย (ถ้าเล่นแล้วเสีย) HaHaHaHaHa....
กว่าจะเป็น Single handicap นั้นหมดไปเยอะแล้วครับ จุดมุ่งหมายต่อไป เล่นเพื่อความสุขแล้วครับ ขอใช้ชีวิตแบบไม่ต้องดิ้นรนดีกว่า ไม่ต้องแข่งขันกับใคร แต่ก็เคยคิดเหมือนกัน มันจะเหมือนคนไร้ความสามารถรึเปล่า เคยทำได้ แต่ตอนนี้ทำไม่ได้แล้ว ขึ้นอยู่กับใจ ทำใจยอมรับกับมัน
ระหว่างที่คุณซ้อมอยู่ ที่บ้านมีใครรอคุณอยู่รึเปล่าถ้ามีรีบกลับบ้านเถอะครับ เดี่ยวจะได้เป็น Single จริงๆ. HaaHaaHaaaHaaa
